Ցուրտ աշուն է, երեխանների հետ պարապելուց հետո Լուիզան գնաց տուն, փակվեց իր սեյակում և սկսեց խորհել:
-Ախ~ , որքա~ն եմ սիրում երաժշտությունը:Այնքա՛ն պարզ ես, այնքան գեղեցիկ, այս ամբողջ նոտաները դարձել են իմ կյանքի մի մասը:Ով կպատկերացներ, ես կամաց-կամաց մոտենում եմ իմ իմ երազանքին: Չեմ պատկերացնում, որ մի օր ես էլ կլինեմ Իտալիայում, կմշակեմ իմ ձայնը և կսկսեմ երգել բարձր բեմերից, ես էլ միուսների նման կդարնամ հայտնի երգչուհի:
-Իսկ այժմ դիմավորեք երգչուհի Լուիզաին, որքան գեղեցիկ է հնչում:Տեսնես մի օր կտեսնեմ Բեթովենին, այնքան եմ ուզում հանդիպել նրան և ` մի փոքրիկ զրույց ունենամ նրա հետ, հետո միասին նվագենք ինչ-որ նոր բան :) Ապա մի քեզ նայիր Լուիզա շիկահեր, գեղեցիկ, բարձրահասակ, որքան է սազում ինձ բեմական կերպարը:Ես չեմ նահանջի ես կպայքարեմ միջև վերջ: Ես ամպայման կհասնեմ իմ երազանքին:
Իսկ հետո Լուիզան նվագեց իր գեղեցիկ երաժշտություններից և կամաց-կամաց փակվեցին նրա աչքերը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий